ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในเวลาห้ามดื่ม

ตั้งแต่วันที่ 8 พฤศจิกายน 2568 เป็นต้นไป ผู้ที่นั่งดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในร้านหลังเวลา 14.00 น. จนถึงก่อนเวลา 17.00 น. และหลังเวลา 24.00 น. เป็นต้นไป มีโทษปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท

ตามพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551 มาตรา 32 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ฉบับที่สอง พ.ศ. 2568 มาตรา 26 ซึ่งได้บัญญัติห้ามดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในสถานที่หรือบริเวณที่ขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ในเวลาที่ห้ามขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตามมาตรา 28 ของพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551

ซึ่งมาตรา 28 วรรคแรก ของพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551 ได้บัญญัติไว้ส่วนหนึ่งว่า ห้ามมิให้ผู้ใดขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในวัน หรือเวลาที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดโดยคำแนะนำของคณะกรรมการ ซึ่งคำว่าคณะกรรมการในที่นี้ หมายถึง คณะกรรมการนโยบายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แห่งชาติ

โดยประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง กำหนดเวลาห้ามขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2558 ที่ได้ออกตามความในมาตรา 28 ดังกล่าวแล้วนั้น ได้ระบุไว้ในข้อ 1 ว่า ห้ามผู้ใดขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในเวลาอื่น นอกจากตั้งแต่เวลา 11.00 น. ถึงเวลา 14.00 น. และตั้งแต่เวลา 17.00 น. ถึง 24.00 น.

สรุปให้เข้าใจง่าย ๆ ก็คือ ห้ามขายและห้ามดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในช่วงเวลาเดียวกัน โดยกฎหมายอนุญาตให้ขายและดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในร้านค้าได้เพียงสองช่วงเวลา

ช่วงที่ 1 ตั้งแต่เวลา 11.00 น. ถึงเวลา 14.00 น.

ช่วงที่ 2 ตั้งแต่เวลา 17.00 น. ถึงเวลา 24.00 น.

สำหรับผู้ฝ่าผืนโดยดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในร้านค้าในช่วงเวลาห้ามดื่มจะมีโทษปรับไม่เกิน 10,000 บาท

การห้ามดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในร้านค้านอกเวลาที่กฎหมายกำหนดดังกล่าวนั้น ตามประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง กำหนดเวลาห้ามขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2558 ข้อ 1 (1) และ(2) ได้กำหนดข้อยกเว้นเกี่ยวกับการขายนอกเวลาที่กฎหมายกำหนด ซึ่งนำมาใช้เป็นข้อยกเว้นในการดื่มนอกเวลาที่กฎหมายกำหนดด้วย โดยการดื่มนอกเวลาที่กฎหมายกำหนดดังกล่าวนั้นสามารถทำได้เฉพาะการดื่มในอาคารท่าอากาศยานนานาชาติ และการดื่มในสถานบริการตามพระราชบัญญัติสถานบริการ พ.ศ. 2509 ซึ่งสถานบริการดังกล่าวนั้นส่วนหนึ่งคือสถานบริการที่ได้รับอนุญาตตามกฎหมายและมีเวลาปิดบริการหลังเที่ยงคืน ตามพระราชบัญญัติสถานบริการ พ.ศ. 2509 มาตรา 3 ที่ได้แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสถานบริการ ฉบับที่ 4 พ.ศ. 2546

ทั้งนี้ การกำหนดระยะเวลาในการขายและการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในร้านค้านั้น ไม่ได้พึ่งมีการระบุไว้ในพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551 หรือฉบับที่สอง พ.ศ. 2568 แต่อย่างใด หากแต่เคยมีการระบุไว้ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2515 ในประกาศของคณะปฏิวัติของจอมพลถนอม กิตติขจร หัวหน้าคณะปฏิวัติในขณะนั้น โดยเป็นประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 253 ลงวันที่ 16 พฤศจิกายน 2515 ซึ่งในข้อ 2 วรรคแรกระบุให้ขายสุราได้ตั้งแต่เวลา 11.00 น. ถึงเวลา 14.00 น. และตั้งแต่เวลา 17.00 น. ถึงเวลา 24.00 น.

วรรคสองระบุว่าห้ามดื่มสุราภายในร้านในช่วงเวลาที่ห้ามขายสุรา

ส่วนในวรรคสามมีการระบุข้อยกเว้นไว้ว่าการขายและการดื่มสุราในสถานบริการตามกฎหมายว่าด้วยสถานบริการ ซึ่งกฎหมายอนุญาตให้เปิดทำการได้เกินเวลา 24.00 น. นั้น ให้กระทำนอกเวลาที่กำหนดในวรรคหนึ่งและวรรคสองได้เฉพาะหลังจากเวลา 24.00 น. จนถึงเวลาปิดทำการ

สรุปคือ กฎหมายให้ขายและดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในร้านค้าได้ในช่วงเวลาเดียวกัน โดยอนุญาตเพียงสองช่วงเวลา

ช่วงที่ 1 ตั้งแต่เวลา 11.00 น. ถึงเวลา 14.00 น.

ช่วงที่ 2 ตั้งแต่เวลา 17.00 น. ถึงเวลา 24.00 น.

สำหรับนักดื่มที่ฝ่าฝืนมีโทษปรับไม่เกิน 10,000 บาท

โดยการห้ามดื่มนอกเวลาดังกล่าวนั้นมีข้อยกเว้นให้ทำได้เฉพาะกรณีที่ดื่มในอาคารท่าอากาศยานนานาชาติ และกรณีที่ดื่มในสถานบริการตามกฎหมายว่าด้วยสถานบริการซึ่งส่วนหนึ่งก็คือสถานบริการที่สามารถปิดให้บริการหลังเวลา 24.00 น. ได้